Kapliczka

Stara czarnobiała fotografia ukazująca ulicę w perspektywie centralnej

Na skrzyżowaniu dróg w centrum wsi stoi kapliczka, zbudowana na początku XX wieku. Jest to obiekt murowany, usytuowany na planie kwadratu, posiada potynkowane ściany o podziałach ramowych. W jej szczycie znajduje się przyczółek z metalowym krzyżem. Wejście i okna zamknięte są półkoliście i dekoracyjnie obramione tynkiem z kamyczkami. Wewnątrz jest współczesny ołtarzyk.

Mogiła ofiar "marszu śmierci"

Płyta znajduje się na tle ogrodzenia z drutu kolczastego.

W styczniu 1945 r. przez wieś prowadziła jedna z dróg ewakuacyjnych więźniów obozu koncentracyjnego Auschwitz w kierunku Kędzierzyna. Więźniowie padali z głodu, zimna i wycieńczenia. Rannych dobijali żołnierze eskorty. Droga ewakuacji była usiana trupami, które zebrano i pochowano na cmentarzu w Górkach Śląskich przy ul. Ofiar Oświęcimskich. Mogiłę nakryto płytą z inskrypcją: "Cześć bohaterom zamordowanym więźniom obozu oświęcimskiego w styczniu 1945 roku". Za mogiłą umieszczono pomnik więźniów oświęcimskich, w postaci granitowej płyty z inskrypcją: "Z bezkresu wzgardy, cierpień i nadziei ku wiecznej chwale i pamięci". Płyta znajduje się na tle ogrodzenia z drutu kolczastego.

Budynek szkoły

Stare sepiowe zdjęcie szkoły, budynek po lewej stronie zdjęcia, po prawej wysokie drzewo, przed zabudowaniami drewniany płot

Przy ul. Ofiar Oświęcimskich 62 usytuowany jest budynek szkolny, zbudowany około 1900 r. Jest to 3-kondygnacyjny obiekt murowany, potynkowany, z niesymetryczną, 5-osiową fasadą. Posiada obramione okna, ceglane narożniki i schodkowy fryz w szczycie.

Zabudowania mieszkalne

Widok na ulicę i idących po niej ludziach na tle budynku, zdjęcie archiwalne w sepii

Tuż obok, przy ul. Ofiar Oświęcimskich 58, stoją dwa domy celne, zbudowane w latach 1920–25. Obydwa są piętrowe, murowane i potynkowane. W szczytach posiadają półkoliste okienka. Obecnie budynki te są zamieszkałe.

W zachodniej części wsi, przy ul. Ofiar Oświęcimskich 39, znajduje się budynek mieszkalny, zbudowany około 1890 r. Jest to 3-osiowy, parterowy obiekt z poddaszem, murowany i potynkowany. Ma obramione okna, a jego ściany wieńczy fryz kostkowy.

Opracowano na podstawie materiałów Urzędu Gminy w Nędzy oraz publikacji: R. Respondowski, E. Wieczorek: Inwentaryzacja krajoznawcza województwa katowickiego. Zeszyt 15. Gmina Nędza, Regionalna Pracownia Krajoznawcza PTTK. Katowice 1995. Wykorzystano ponadto fotografie udostępnione przez p. Zygfryda Weinera.